Adaptacja do przedszkola dotyczy nie tylko dziecka, ale także jego rodziny.

Tworząc warunki dla adaptacji najmłodszych dzieci, ułatwiamy w znaczny sposób ten proces również ich rodzicom.

Podstawą naszego przedszkolnego programu adaptacji dzieci nowoprzyjętych są:

• pierwsze zebranie informacyjne dla Rodziców dzieci nowoprzyjętych;
• spotkania w ogrodzie i sali przedszkolnej, w wyznaczonych terminach (w czerwcu, sierpniu), polegające na swobodnych rozmowach i wspólnych zabawach oraz wspólnym wykonywaniu prac plastycznych.

Jak zmniejszyć stres dziecka związany
z przystosowaniem się do przedszkola?

Ważnym aspektem adaptacji dziecka do przedszkola jest:

• poszerzanie grona osób spoza najbliższej rodziny, np. pozostawianie malca na krótki czas z babcią, ciocią lub wujkiem,
• wcześniejsze wdrażanie dziecka do czynności samoobsługowych, zanim przyjdzie pierwszy raz do przedszkola,
• rozmowy z dzieckiem na temat pobytu w przedszkolu,
• udział w spotkaniach adaptacyjnych organizowanych na terenie placówki, które umożliwiają dziecku poznanie nowego środowiska oraz poznanie pań i uczestniczenie w zabawach z innymi dziećmi.

Niepokoju przed rozstaniem zawsze da się całkowicie uniknąć. Każde dziecko ma prawo źle znosić rozłąkę z najbliższymi. Maluch obserwując rodzica i widząc jego niepokój, sam odczuwa, że dzieje się coś złego. Dlatego ważne jest, aby rodzic był spokojny, żegnał i witał swoje dziecko uśmiechem. Często poczucie bezpieczeństwa daje dziecku przyniesiona z domu przytulanka.

Rodzice chcąc ułatwić przystosowanie się dziecka do nowych warunków powinni pamiętać, aby:

• cieszyć się i okazywać zadowolenie i cierpliwość, kiedy dziecko wykazuje samodzielność, wspierać dziecko w samodzielnym radzeniu sobie z czynnościami samoobsługowymi,
• nie przeciągać pożegnania w szatni, pomóc się dziecku rozebrać, pożegnać je i wyjść,
• nie straszyć dziecka przedszkolem,
• nie zabierać dziecka do domu, gdy płacze przy rozstaniu, jeśli zabierze się je choć jeden raz, nauczy się, że łzami może wszystko wymusić,
• jeśli rozstanie z mamą jest trudne i dziecko płacze, postarać się, aby przez kilka dni odprowadzali je do przedszkola tata lub babcia, – rozstania z tatą czy babcią mogą się okazać mniej bolesne,
• nie wymuszać na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres,
• konsekwentnie dotrzymywać danych dziecku obietnic, być słownym, np. jeśli umówimy się z dzieckiem, że zostanie odebrane po obiedzie, to pobyt w przedszkolu nie może przedłużyć się do podwieczorku,
• nie zamartwiać się w domu w pracy, jeśli rozstanie z dzieckiem było ciężkie, ponieważ dzieci zazwyczaj po wyjściu rodzica bardzo szybko się uspokajają i zaczynają się bawić.

Rodzicu pamiętaj:

Wysłanie dziecka do przedszkola nie może być traktowane w kategoriach przykrej konieczności!
W przedszkolu dziecko zdobędzie wiele sprawności i umiejętności, nauczy się współżycia społecznego w grupie rówieśniczej, nabierze odwagi oraz będzie miało szansę uwierzyć we własne możliwości, a przede wszystkim będzie miało możliwość wszechstronnego rozwoju, co ułatwi mu w przyszłości podjęcie nauki w szkole.